The Constant Cinephile: Μοντγκόμερι Κλίφτ : Βιογραφία

Ημερομηνία γέννησης: 17 Οκτωβρίου 1920.

Ο Έντουαρντ Μοντγκόμερυ Κλίφτ γεννήθηκε στο πατρικό του σπίτι, αμέσως μετά τη δίδυμη αδελφή του, Ρομπέρτα. Υπήρχε και ένα μεγαλύτερο κατά 18 μήνες παιδί, ο Μπρούκς. Ο Μόντυ, όπως τον φώναζαν οι φίλοι και η οικογένειά του, δεν ήταν μόνο ο μικρός της οικογένειας, αλλά και ο ''κούκλος'' της οικογένειας. Ένας συνδυασμός που επρόκειτο να δουλέψει τόσο υπέρ όσο και κατά του, σε όλη του τη ζωή. Ήταν ο χαιδεμένος και λατρεμένος γιός της μητέρας του- Έθελ ''Σάννυ'' Φόγκ Κλίφτ.

Παιδικά τραύματα

Η μητέρα του, Σάννυ, γεννήθηκε εξώγαμο στην Φιλαδέλφεια. Ο γιατρός που την έφερε στον κόσμο, ονόματι Έντουαρντ Μοντγκόμερυ, ανέλαβε να την δώσει σε μια οικογένεια όταν έγινε ενός έτους. Όταν έγινε 18 ετών και πέρασε στο πανεπιστήμιο του Κόρνελ, ο γιατρός αυτός, που ήξερε όλη την ιστορία της, της την αποκάλυψε: και οι δύο γονείς της προέρχονταν από δύο ευκατάστατες οικογένειες του Νότου. Το επίθετο του πατέρα της ήταν Μπλαίρ, της μητέρας της Άντερσον. Η Σάννυ ξόδεψε μάταια όλη της την ζωή προσπαθώντας να κερδίσει την αποδοχή των δύο μεγαλόσχημων οικογενειών, μεγαλώνοντας με βασιλικό τρόπο τα παιδιά της.

Ο πατέρας του Μοντγκόμερυ, Ουίλλιαμ Μπρούκς ''Μπίλ'' Κλίφτ, γνώρισε την μητέρα του στο πανεπιστήμιο και την παντρεύτηκε το 1914. Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε στην Ομάχα της Νεμπράσκα το 1924, μαζί με τα τρία παιδιά τους, όπου ο πατέρας του Μοντγκόμερυ έκανε πολλά λεφτά, ασχολούμενος με τραπεζικές επιχειρήσεις. Με τα λεφτά αυτά, ο Μοντγκόμερι, η Ρομπέρτα και ο Μπρούκς, μεγάλωναν σαν αριστοκράτες. Η ζωή τους είχε μια πολυτέλεια, συνήθως πολύ μεγαλύτερη από τα οικονομικά μέσα του πατέρα, και μια απατηλή κοινωνική θέση, εξαιτίας των επιθυμιών της Σάννυ. Προσέλαβαν παιδαγωγούς κατ'οίκον, αντί να στέλνουν τα παιδιά σε σχολείο μαζί με τα ''συνηθισμένα'' παιδιά. Ούτε καν το Κράχ του 1929, που τους κατέστρεψε οικονομικά δεν εμπόδισε τις φιλοδοξίες της Σάννυ: η μητέρα του Μοντγκόμερυ δούλευε παράλληλα σαν καθαρίστρια και σαν αποκλειστική νοσοκόμα, εξακολουθώντας τον δαπανηρό τρόπο ζωής που ταίριαζε στην καταγωγή της. Άλλωστε ο Μπίλ Κλίφτ, αγαπούσε πολύ την γυναίκα του και δεν της χαλούσε το χατήρι.

Απόδραση από το σπίτι, στα 14

Η αγωγή του Μόντυ ήταν πολύ αυστηρή, μέσα σε ασφυκτικό έλεγχο και περιορισμό, που τον έκαναν να δυσφορεί. Γι'αυτό και ο ηθοποιός, πάντα έμοιαζε σαν να πάσχει από αμνησία, όσον αφορούσε στα παιδικά του χρόνια. Η ζωή του ξεκίνησε ουσιαστικά στα 14. Στην πρώτη εφηβεία του, είχε ήδη αναπτύξει την αγάπη του για την υποκριτική οπότε και έφυγε στη Νέα Υόρκη για να παίξει στο Μπρόντγουέι, σε ένα θεατρικό έργο με τον τίτλο Fly Away Home. Ακόμα και σε αυτή την τρυφερή ηλικία, ο Μόντυ δεν φοβόταν ούτε τη σκηνή, ούτε το κοινό. Τον γοήτευσαν αμέσως οι δυσκολίες των ρόλων. Προσπαθούσε, όχι μόνο να μπεί στο κεφάλι του συγγραφέα, αλλά και να περπατήσει με τα παπούτσια του ήρωα. Μεγάλωσε μέσα και γύρω από την Νέα Υόρκη- πράγμα που τον έφερε σε επαφή με τους καλύτερους καλλιτέχνες της εποχής: μερικοί από αυτούς έμειναν φίλοι του μια ζωή.

Η περιπέτεια του ηθοποιού τον απορρόφησε. Άφησε στην άκρη την προηγούμενη παιδεία του και αφοσιώθηκε στην ηθοποιία, την μουσική και ό,τι άλλο σχετικό με την τέχνη του. Διάβαζε πολύ, κρατούσε σημειώσεις, κλεινόταν στον εαυτό του. Μοναχικός ίσως- μπερδεμένος σίγουρα. Μεγάλωσε σε ένα μεταξένιο κουκούλι, το οποίο του είχε φτιάξει η μητέρα του. Συνήθισε να προσκολλάται πάνω στους άλλους, όχι παρασιτικά, αλλά περισσότερο σαν από εξάρτηση. Ανάμεσα σε αυτές τις προσκολλήσεις, ήταν ο θεατρικός σκηνοθέτης Alfred Lunt και η σύζυγός του Lynn Fontanne, τους οποίους ο Μόντυ έβλεπε σαν θετούς του γονείς. Ήταν οι δάσκαλοί του, ειδικά ο Lunt έγινε το πρότυπό του ως ηθοποιός, τουλάχιστον ώσπου ο Μοντγκόμερυ να αποκτήσει το προσωπικό του στύλ και παίξιμο. Έτσι, μέσα σε μια δεκαετία, ο Μόντυ μπόρεσε να πάρει ρόλους σε 14 θεατρικά έργα στο Μπρόντγουέι.

Οι πρώτοι έρωτες

Η ιδιωτική του ζωή είχε επίσης διαμορφωθεί. Ήταν γνωστό οτι είχε άντρες φίλους και εραστές, παρόλο που είχε μονίμως και θηλυκές παρέες από όμορφες, πλούσιες, ταλαντούχες γυναίκες. Εκείνος όμως τραβούσε το δρόμο της ομοφυλοφιλίας. Ο πρώτος γνωστός του έρωτας, ήταν ο ηθοποιός John Ivery, με τον οποίο συμπρωταγωνίστησε στην πρώτη του ταινία, το 1948. Ακολούθησαν και άλλοι εραστέςς, με πιο σημαντικούς τον Maurice Leonard, τον Lorenzo James και κάποιον Ζύλ. Οι φήμες του προσάπτουν επίσης, σύντομες περιπέτειες με τους James Dean, Marlon Brando ακόμα και με τον Paul Newman.

Ο Μόντυ, επέμενε να κρατά τους φίλους του μακριά από τη δημοσιότητα, όπως ένα παιδί κρύβει τα παιχνίδια που αγαπά πιο πολύ από τους συμπαίκτες του. Είχε βέβαια δυνατές σχέσεις και με γυναίκες, όπως η ηθοποιός Μύρνα Λόυ, η δασκάλα του, οι γραμματείς του, όσες είχαν τον μητρικό τύπο. Είχε μια διάθεση να σπάσει τα δεσμά με την μητέρα του, να την υποκαταστήσει, γεγονός που δρούσε ως κινητήριος δύναμη στην συμπεριφορά του. Συχνά προσπαθούσε να διακόψει σχέσεις μαζί της, να ξεφύγει από την επιρροή της, να δημιουργήσει τον δικό του χώρο όπου θα είχε ελευθερία κινήσεων. Η ομοφυλοφιλία του ήταν ίσως ένα αποτέλεσμα της επιρροής της μητέρας του- ένας ρόλος που τον πλήγωνε και που τον έπαιξε σε όλη του τη ζωή.

Σύμφωνα με τον αδελφό του, Μπρούκς Κλίφτ, ο Μοντγκόμερυ ήταν αμφιφυλόφιλος. Τον ενοχλούσε η θηλυπρέπεια στους άντρες- αν και κάποτε συνδέθηκε με κάποιον που ήταν φανερά ομοφυλόφιλος. Σύμφωνα με την μητέρα του πάλι, ''τον τραβούσαν τα αγόρια, αλλά αγαπούσε τα κορίτσια πλατωνικά και τρυφερά''. Σε κάθε περίπτωση, ήταν γνωστό οτι τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ''ψάρευε'' νεαρούς ζιγκολό για να του κρατούν συντροφιά. Και μάλιστα, στα φανερά.

Το μεσουράνημα στο Χόλλυγουντ

Η άνοδός του ήταν σταθερή, χωρίς κανένα στραβοπάτημα. Το 1948, σε ηλικία 28 ετών, ο Μόντυ έπαιξε στην πρώτη του ταινία, δίπλα στον Τζών Γουέιν, ένα γουέστερν με τίτλο Red River. Τον επόμενο χρόνο, πήρε και τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο στο αντιπολεμικό δράμα The Search, του Frank Zinneman. Έδωσε αμέσως το στίγμα του ως ηθοποιός, και έγινε περιζήτητος όσο και ακριβοπληρωμένος. Ακολούθησε η τεράστια επιτυχία, The Heiress (Η Κληρονόμος), δίπλα στην μεγάλη ηθοποιό των δύο Όσκαρ, Ολίβια ντε Χάβιλλαντ.

Ακολούθησαν μεγάλες επιτυχίες και τρείς υποψηφιότητες για Όσκαρ. Δεν το πήρε ποτέ, αλλά δεν είχε παράπονο. Κάποτε δήλωσε οτι δεν σημαίνει τίποτα γι'αυτόν ένα τέτοιο βραβείο, αφού, ''ούτε ο Τσάπλιν, ούτε η Γκάρμπο το πήραν ποτέ.''

Ο κατήφορος και το τροχαίο που του άλλαξε τη ζωή

Η υγεία του ήταν πάντοτε κακή. Τον απέρριψαν από τον στρατό κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο εξαιτίας της χρόνιας κολίτιδας και παρέμεινε για μήνες στο νοσοκομείο προσπαθώντας να θεραπευτεί. Στις αρχές του 1950, ο Μοντγκόμερυ αθλούνταν προσπαθώντας να διατηρήσει το καλό του κορμί, όμως τον λύγιζαν οι χρόνιες παθήσεις του, η κολίτιδα, οι κήλες και διάφορες αλλεργίες. Είχε αναπτύξει εξαρτήσεις από χάπια και από το ποτό, που με τα χρόνια είχαν επιπτώσεις στην επαγγελματική του ζωή και τον εξέθεταν.

Το 1949, ο Μοντγκόμερυ γνώρισε την Ελίζαμπεθ Ταίηλορ. Εκείνος ήταν 29 ετών, ήδη επιτυχημένος και εκείνη μόλις 18, στα πρώτα της βήματα. Το Χόλλυγουντ τους παρουσίασε σαν κάτι παραπάνω από φίλους, για διαφημιστικούς λόγους, όμως ο ρόλος που διαδραμάτισε στην ζωή του η Ελίζαμπεθ Ταίηλορ, ήταν κάτι παραπάνω από επαγγελματικός. Τον Μάιο του 1956, μετά από ένα πάρτυ στο σπίτι της Ταίηλορ, ο Κλίφτ μεθυσμένος έπεσε πάνω σε ένα τηλεφωνικό θάλαμο. Το σαγόνι του θρυμματίστηκε εντελώς, η μύτη του έσπασε και όλο το πρόσωπό του ήταν μια ματωμένη μάζα. Ήταν έτοιμος να πεθάνει απο ασφυξία, από τα δύο δόντια που είχαν σφηνωθεί στο λαρύγγι του. Ήταν η Ταίηλορ που μπόρεσε να βρεί το κουράγιο να τα φτάσει και να τα βγάλει, επιτρέποντας την ελεύθερη αναπνοή του. Του είχε κυριολεκτικά σώσει τη ζωή.

Από κει και πέρα όμως, ήταν στο χέρι του να σώσει την ζωή του. Ότι κι αν συνέβαινε στην ιδιωτική του ζωή, επαγγελματικά έπρεπε να συνεχίσει να είναι άψογος. Μετά το ατύχημα γύρισε άλλες 8 ταινίες, ανάμεσα στις οποίες κάποιες πολύ σπουδαίες. Τώρα όμως έπρεπε να παλέψει με το νέο του πρόσωπο, να αντιμετωπίσει την κάμερα και να επιβάλλει την νέα του, λιγότερο εντυπωσιακή εμφάνιση. Και το κατάφερε. Διότι ήταν πάνω απ'όλα ένας ηθοποιός, ακόμα κι όταν η ''εκτυφλωτική'' ομορφιά του τον εγκατέλλειψε. Άλλωστε ο ίδιος δεν ήθελε ποτέ να είναι ο κλασικός ζεν-πρεμιέ.

Η πιο μακροχρόνια αυτοκτονία στην ιστορία του Σινεμά

Δυστυχώς όμως, ποτέ δεν ξεπέρασε τον αλκοολισμό του. Ποτέ δε νίκησε τον εθισμό του στα χάπια, ούτε την φανερή ενοχή του για την ομοφυλοφιλία του. Το ατύχημα, του άφησε δυνατούς πόνους στο σώμα, που προστέθηκαν στον ψυχικό του πόνο. Το 1964 πέθανε ο πατέρας του, με τον οποίο μόλις είχε προλάβει να συμφιλιωθεί. Ο αδελφός του παντρεύτηκε τρείς φορές. Η δίδυμη αδελφή του παντρεύτηκε και μετακόμισε στο Τέξας. Η Ελίζαμπεθ Ταίηλορ πήγαινε απο το ένα διαζύγιο στο άλλο, βρίσκοντας όμως πάντοτε παρηγοριά στον αδελφικό της φίλο Μόντυ. Και ο Μόντυ, πήγαινε από το ένα μεθύσι στο άλλο.

Η συμπεριφορά του, που είχε ξεφύγει, έγινε μόνιμη αιτία λύπης και δυσαρέσκειας, τόσο από φίλους όσο και από την οικογένειά του. Οι φίλοι του άρχισαν να αραιώνουν, οι συνεργάτες τον περιφρονούσαν, οι σκηνοθέτες δεν τον εμπιστεύονταν λόγω της ασυνέπειάς του και οι κινηματογραφικές εταιρίας του έκαναν μηνύσεις. Οι εραστές τον εγκατέλλειπαν καθώς γινόταν δύστροπος και εκείνος έβρισκε παρηγοριά στον πληρωμένο έρωτα. Ένα σκάνδαλο παιδοφιλίας παραλίγο να τον στιγματίσει ανεπανόρθωτα. Πέρασε μια νύχτα στα κρατητήρια, αν και οι εφημερίδες διαβεβαίωναν οτι απλώς προφυλακίστηκε λόγω ''μέθης''. (Μετά το θάνατό του, η Ελίζαμπεθ Ταίηλορ στην αυτοβιογραφία της, δεν δίστασε να επιβεβαιώσει τις φήμες ώς αληθινές.)

Καθώς η κατάθλιψη και η σιωπή του τον τσάκιζαν, μειώνονταν οι αντιστάσεις του στο αλκοόλ. Κουβαλούσε πάντα μαζί του ένα σέικερ με το αγαπημένο του ποτό- βότκα με γκρέιπφρουτ. Γινόταν βίαιος, μανιακός. Κάποτε, προσκεκλημένος σε ένα φιλικό σπίτι, έκοψε την μπριζόλα του πάνω στο χαλί, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των υπολοίπων.

Σκανδαλώδες τέλος

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, είχε μια καταστροφική σχέση με έναν γάλλο νεαρό, ονόματι Ζύλ, ο οποίος τελικά τον εγκατέλλειψε. Έτσι, ανέλαβε να του κάνει συντροφιά ένας καινούριος εραστής, ο Λορέντζο Τζαίημς, που έβγαζε το εισόδημά του φροντίζοντας αρρώστους. Ο Τζαίημς βοήθησε τον Μόντυ να ξαναβρεί τον εαυτό του, να βελτιώσει τις σχέσεις με την μητέρα του και να επανέλθει στο επάγγελμά του. Η Ελίζαμπεθ Ταίηλορ μεσολάβησε για χάρη του, ώστε να του δοθεί ο συμπρωταγωνιστικός ρόλος στο Ανταύγειες σε χρυσά μάτια, ένας ομοφυλοφιλικός ρόλος. Δεν πρόλαβε. (Η ταινία αυτή γυρίστηκε τελικά με τον Μάρλον Μπράντο).

Ένα πρωί, πολύ νωρίς,στις 23 Ιουνίου 1966, ο Τζαίημς βρήκε τον Μοντγκόμερι πάνω στο κρεβάτι του, γυμνό και νεκρό. Η νεκροψία έδειξε ''ασθένεια της στεφανιαίας αρτηρίας''. Κηδεύτηκε στο Μπρούκλιν, σε ιδιωτική κηδεία. Η Ελίζαμπεθ Ταίηλορ δεν ήταν εκεί καθώς ταξίδευε στην Ευρώπη, όμως ήταν η μητέρα του και η δίδυμη αδελφή του, Roberta. Ακριβώς όπως και στο ξεκίνημα.


Νηπιακή φωτογραφία του Έντουαρντ Μοντγκόμερι Κλίφτ.

14 ετών, με την δίδυμη αδελφή του, Ρομπέρτα.


1945. Με τον πατέρα του, Μπίλ Κλίφτ.


1948. Στην πρώτη του ταινία, Red River.


Με τον συμπρωταγωνιστή του (και φημολογουμένως εραστή του) Τζών Άιβερι. Η ερωτική ένταση μεταξύ των δύο ηθοποιών είναι φανερή σε όλο το φίλμ. 1948. Πρωταγωνιστής στο αντιπολεμικό The Search. 1950. Ξανά στα χακί, για την ταινία The Big Lift.